ما ایرانی ها و حکایت دقیقه نود!!
درست یا غلط ما ایرانی ها به دقیقه نودی مشهور شده ایم. همه ما اهل امروز و فردا کردنیم. همه چیز را آنقدر به تأخیر می اندازیم تا آخرین لحظات پر از شتاب و استرس کار را به فرجام برسانیم. زمان وسیع و مجال فراخ را وا می نهیم و در اندک زمان باقی مانده تا موعد مربوطه شتابنده و سریع دست و پا می زنیم.
این مقدمه از آن جهت بود که سیل تماسها با دبیرخانه جشنواره زیاد شده است و دانشجویان محترم زمان بیشتری برای ارسال آثار طلب می کنند. یکی به تعویق افتادن آزمون کارشناسی ارشد را عذر می آورد و دیگری تأخیر پیش آمده در امتحانات به علت سرمای هوا را. آن دیگری هم ...
اما چه کنیم که می خواهیم به زمان بندی اعلام شده پایبند باشیم. اگر مهلت دریافت آثار را تمدید کنیم ( که البته هنوز یک ماه تا آن زمان فرصت باقیست)، در انجام داوری ها به مشکل برخواهیم خورد. چون روزهای پایان سال همه در حال و هوای دیگری هستند و گرفتاری داوران ما هم بسیار است.
پس از دانشجویان محترم و دوستان عزیز خواهش می کنیم تا همراهیمان کنند و آثار خود را تا پیش از بیستم بهمن به دبیرخانه ارسال کنند. سپاسگزار شماییم.